زغال های خاموش را کنار زغال های روشن می گذارند تا روشن شوند، چون همنشینی اثر دارد.

ما هم مثل همان زغال های خاموشیم؛ پس اگر کنار کسانی بشینیم که روشن اند، نورانیتی دارند و گرما و حرارتی دارند، ما هم به طفیل آن ها روشنی می گیریم و گرما و حرارتی پیدا می کنیم، و گرنه در قیامت حسرت می خوریم .

یکی از حرف های جانسوز اهل جهنم همین است : ای کاش با فلانی رفیق نبودم و با او نمی نشستم. او تاریک بود و مرا هم مثل خود تاریک کرد.

یعنی ای کاش رفیقی سر راهم سبز بود، روشن بود، صفا و نوری داشت تا من هم از پرتو او طرفی می بستم.

برگرفته از کتاب مثل شاخه های گیلاس جناب حجت الاسلام آقای رنجبر

شمع را ببین هر چه به آن نزدیک تر باشی نور و روشنایی بیشتری دریافت می کنی.

قرآن کریم می خواهد ما هم از جنس شمع و هم صفت شمع باشیم . می گوید: به گونه ای باش که هر کس به تو نزدیک تر بود، بهره و سود بیشتر ببرد. و نزدیک ترین کسان به ما نخست پدر و مادرند و آن گاه همسر، و سپس فرزندان و در آخر هم بستگان و خویشان .

یعنی اول پدر و مادر خودت را مورد لطف و محبت قرار بده، آن گاه نزدیکانت را، همچون همسر، فرزندان و خویشان.

برگرفته از کتاب مثل شاخه های گیلاس جناب حجت الاسلام آقای رنجبر

ماییم و رخ یار دلارام و دگر هیچ

ما راست همین حاصل ایّام و دگر هیچ

ای زاهد بیچاره که داری هوس حور

ای وای تو و آن هوس خام و دگر هیچ

خواهی که زنی گام به امید وصالش

باید گذری اوّلا از کام و دگر هیچ

از خدمت نفست ببُر ای دوست که این دون

گرگی ست که هرگز نشود رام و دگر هیچ

یا رب چه توان گفت مر این مُرده دلان را

کاین ها که شمار است بود دام و دگر هیچ

خواهی گذرد صیت تو از مشرق و مغرب

می باش یکی بنده ی گمنام و دگر هیچ

از پرتو جام و رخ ساقی به سحرها

نجم است فروزان به بر و بام و دگر هیچ

به نقل از معاویه بن مُرّه: لقمان به پسرش گفت: « پسرم! با بندگان نیکوکار خدا همنشینی کن؛ چرا که در سایه ی همنشینی با آنان، به خیر دست می یابی، و چه بسا در پایان این همنشینی، برآنان رحمت نازل شود و تو را هم در بر بگیرد».

به نقل از حسن: لقمان به پسرش گفت: «پسرم! پس از تقوای الهی، انتخاب رفیق صالح را برای خود ترک مکن.»

لقمان گفت: «سه کس جز در سه جا شناخته نمی شوند: بردبار ، به هنگام غضب و شجاع به هنگام نبرد و برادر، به هنگام نیازت به او».

لقمان به پسرش گفت : « ای پسرم! هر گاه خواستی با مردی برادری کنی، پیش از آن، او را خشمگین کن؛ اگر انصاف را رعایت کرد، با او برادری آغاز کن و گرنه، از او کناره بگیر».

چه بگویمت که در دل چه حقایقی عیان است

نه قلم تواندش گفت نه زبانم آن زبان است

دل زنده ای بباید به اشارتی بیابد

که دل عشیق زاری دل زنده چه سان است

چه شود که یک دو روزی ز خودیت چشم دوزی

برسی به آه و سوزی نگری که حق عیان است

همه یار گل عذارم همه گل عذار یارم

همه آنِ آن نگارم همه را نگارم آن است

همه جا فروغ رویش همه عاشقان کویش

همه رخت بسته سویش همه جای کاروان است

همه مات ذات خویش و همه کس به گفت و گویش

همه دل به جست و جویش همه در پیش روان است

حَسَنِ دل آگه او شده خاک درگه او

به هماره همره او برود که جانِ جان است

به جان پیر خرابات و حق صحبت او

که نیست در سر من جز هوای خدمت او

بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است

بیار باده که مستظهرم به همت او

چراغ صاعقه آن سحاب روشن باد

که زد به خرمن ما آتش محبت او

بر آستانه میخانه گر سری بینی

مزن به پای که معلوم نیست نیت او

بیا که دوش به مستی سروش عالم غیب

نوید داد که عام است فیض رحمت او

مکن به چشم حقارت نگاه در من مست

که نیست معصیت و زهد بی مشیت او

نمی کند دل من میل زهد و توبه ولی

به نام خواجه بکوشیم و فر دولت او

مدام خرقه حافظ به باده در گرو است

مگر ز خاک خرابات بود فطرت او

سرخی خون شهیدان،

گویا تعدادی (نمی گویم همه ی افرااد یا اکثر افراد بلکه تعدادی از افراد که هرچند کمِ آنها هم زیاد است ) از افراد جامعه ما سرخی خون شهیدانمان را به فراموشی سپرده اند ناله های مادری را که فرزند جوان خود را ازدست داده یا ناله های همسر تازه عروس و یا فرزندی که وقتی متولد شد فقط عکسی از پدر را دید و هیچ گاه بوی خوب پدر را از نزدیک استشمام نکرد . نمی دانم چرا ، چرا سرخی خون شهیدانمان رنگ باخته چرا دیگر کسی به ناله های مادری که هنوز هم منتظر جوانش است گوش فرا نمی دهد.

در خیابان که قدم می زنی کمی گوش تیز کنی عده ی اندکی از مردم که گویا آریایی نیستند گویا خون ایرانی در رگ هایشان جاری نیست حرف هایی می زنند که فقط باید به حالشان تأسف خورد که چگونه می شود این گونه بیندیشند . چرا آرمان هایشان تا این حد با اسلام عزیزمان و با ملت شریف ایران متفاوت است .

گرگ هایی در لباس میش که فقط قصد تخریب اسلام عزیزمان و ایران پاکمان را دارند اما این افراد فراموش کرده اند که تمدن ایرانی فرهنگ ایرانی بیدی نیست که با این بادها بلرزد . کشور عزیزمان طوفان های شدیدتری را هم پشت سر گذاشته هشت سال دفاع مقدس یکی از این طوفان ها بود که با توجه به تمام کمبود هایی که در جبهه ها بود باز هم جوانان ما جنگیدند و از ایران اسلامی دفاع کردند .

و امروز جوانان ما در عرصه های مجازی در حال مبارزه با دشمن هستند  گویا دشمن نمی داند ما ایرانی مسلمان هستیم همه ی جهانیان به هوش ایرانی ها غبطه می خورند آن ها نمی دانند که اگر به پا خیزیم جهانشان را کن فیکون خواهیم کرد . امروز ما به میدان فضاهای مجازی قدم می گذاریم و تا همه ی اهداف آن ها را خنثی نکنیم نخواهیم نشست ….

درود بر ما مسلمانان

دفاع مقدس واژه ی زیباییست که قداست و خلوص عزیزانی را نشان می دهد که از این مرز و بوم دفاع کردند و نگذاشتند حتی یک وجب از خاک ایران عزیزمان کم شود و به دست دشمن بیفتد .

آنهایی که جنگیدند برای اینکه عاشق اسلام و آرمان های اسلامی بودند برای امنیت ، برای عدالت ، برای عشق به میهن و…..

خیلی از عزیزانمان را در این راه از دست دادیم خیلی از جوان هایی که تازه شکوفه بودند و به گل ننشته بودند خیلی از جوانهایی که به سان نهالی تازه به برگ نشسته بودند شکننده اما در عین حال مقاوم و رفتند و پیروزمندانه و با اقتدار شهید شدند .

حال ما چه کردیم ! آیا حق خون های پاکی که به ناحق بر زمین ریخته شد را به جای آوردیم ، آیا طوری زیسته ایم که در برابر شهدایمان شرمسار نباشیم . و هزاران آیای دیگر…

آنها رفتند تا زمینه ی ظهور امام عزیزمان را فراهم کنند و بستری امن برای مسلمانان بسازند تا در زمان غیبت آماده منجی عالم بشریت باشند . ما برای ظهور امام عزیزتر از جانمان چه کردیم ؟ آیا واقعا کمبود ایشان را در زندگی هایمان حس می کنیم ؟ آیا به معنای واقعی منتظر هستیم یا فقط در لفظ است که می گوییم اللهم عجل لولیک الفرج

آیا با تک تک سلول های بدنمان عطش نبود ایشان را حس می کنیم یا اینقدر درگیر روزمرگی ها شده ایم که فقط وفقط به دنبال کسب مقام و ثروت و …. هستیم و هر از چند گاهی فقط با زبان می گوییم اللهم عجل لولیک فرج برای اینکه وجدانمان آسوده گردد ………

هر روز روزگار به رسم دگر مرا

اشک بصر فزاید و خون جگر مرا

در حسرتم ز عمر گرانمایه ای که رفت

کآخر چه بود از شجر من ثمر مرا؟

جز جمع اصطلاح صناعات گونه گون

از سعی روز و شب چه اثر بوده مر مرا؟

از شیر پاک و دامن قدسی کنام مام

وز لقمه ی حلال و مُباح پدر مرا

وز عالمان دین به حق در سمای علم

سیّاره و ثوابت والا گهر مرا

باید که در عداد اولی اجنحه بُدی

سوی عروج ذوره ی دل بال و پر مرا

صاحبدلی کجاست که دل را دهم بدو

تا از جهان دل بنماید خبر مرا

خاک در ولیّ خدای است توتیا

یا رب که بینمش شده کحل بصر مرا

گاه سحر که با سهرم بود اُلفتی

دل داشتم که باشد دلبر به بر مرا

دوش از بشارتی که اشرت نموده پیر

شد در دیار باده گساران گذر مرا

ساقی به حقّ جام شراب طهور دوست

هرگز مدار تشنه ی دور از نظر مرا

در اعتلای فهم خطاب محمّدی

بینی در آب دیده همی غوطه ور مرا

از ضامن دو چشم حسن دی نبات و نقل

شیرین نموده کام چو شهد و شکر مرا

مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست

آینه صافی یقین هم رنگ روست

ای که می ترسی ز مرگ اندر فرار

آن ز خود ترسانی ای جان هوش دار

زشت روی تست نی رخسار مرگ

جان تو همچون درخت و مرگ برگ

از تو رسته است ار نکویست ار بدست

ناخوش و خوش هم ضمیرت از خودست

گر به خاری خسته ای خود کشته ای

ور حریر و قزدری خود رشته ای

بیا گشتی در این دشت و چمن کن

دماغ روح را تازه چو من کن

مکن این نکته را از من فراموش

مپنداری طبیعت هست خاموش

طبیعت تار و پودش جنب و جوش است

خموش است و همی اندر خروش است

طبیعت مخزن اسرار هستی است

بیان دفتر ادوار هستی است

طبیعت همچو تو باهوش و گویا است

به راه خویشتن پویا و جویا است

سکوت او بود راز نهانی

از این رازش چه دانی و چه خوانی

چه گویم از افول و از فروغش

چه گویم از غروب و از بزوغش

طبیعت هست دائم در جهیدن

برای رتبه بهتر رسیدن

طبیعت یکسره عشق و شعور است

طبیعت طلعت الله نور است

برو بر خوان اتینا طائعین را

جواب آسمان ها و زمین را

بیا اندر طبیعت بین خدا را

پدید آرنده ارض و سماء را

در این باغ طبیعت ای دل آگاه

ز هر شاخی شنو إنّی أناالله

مرا شهر و ده و کوه و در و دشت

بروی دلستانم هست گلگشت

در این باغ دل آرا یک ورق نیست

که تار و پودش از آیات حق نیست

شاگردی از استادش پرسید: « عشق چیست؟»

استاد در جواب گفت : به گندم زار برو و پرخوشه ترین شاخه را بیاور. اما در هنگام عبور از گندم زار، به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای بچینی!

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت، استاد پرسید: «چه آوردی»؟

و شاگرد با حسرت جواب داد: «هیچ! هر چه جلو می رفتم، خوشه های پرپشت تر می دیدم و به امید پیدا کردن پرپشت ترین آن ها، تا انتهای گندم زار رفتم.»

استاد گفت: «عشق یعنی همین!»

شاگرد پرسید: « پس ازدواج چیست»؟

استاد به سخن آمد که به جنگل برو و بلندترین و زیباترین درخت را بیاور. اما به یاد داشته باش که باز هم نمی توانی به عقب برگردی.

شاگرد رفت و پس از مدت کوتاهی با درختی برگشت.

استاد پرسید: «چه شد»؟

او در جواب گفت: « به جنگل رفتم و اولین درخت بلندی را که دیدم، انتخاب کردم. ترسیدم که اگر جلو بروم، باز هم دست خالی برگردم.»

استاد گفت: «ازدواج یعنی همین»!!

با عرض سلام خدمت شما عزیزان

خداوند را شاکرم که بار دیگر این سعادت را نصیبم کرد که بتوانم در خدمت شما خواهران خوبم باشم و از طریق وبلاگ با شما عزیزان در ارتباطی دوستانه قرار گیرم و از مطالب ارزنده ی شما دوستان عزیزم استفاده کنم .

در این چند ماهه به علت مسائلی که درگیرش بودم نتوانستم همکاری لازم را با شبکه محترم کوثربلاگ به عمل آورم

از خداوند خواستارم تا کمک رسان من در این امر عظیم باشد و بتوانم در خدمت شما دوستان مهربانم باشم

از شبکه کوثر بلاگ هم بسیار سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار ما قرار داده اند تا بتوانیم اولا مطالعه مان را برای بروز رسانی وبلاگمان بالا ببریم و ثانیا حاصل این مطالعات را در اختیار سایر عزیزان قرار دهیم به امید اینکه مفید فایده این عزیزان باشد .

با سپاس فراوان از همه شما بندگان خوب خدا

در پناه حق متعال

امام صادق علیه السلام فرمود: مردی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! خویشاوندانی دارم که جز ستم، قطع رحم و دشنام من، کاری نمی کنند، آیا آنان را رها کنم؟ فرمود: در این صورت خدا همه شما را ترک خواهد کرد. پرسید: پس چه کنم؟ فرمود: با کسی که پیوند خود را با تو گسسته پیوند برقرار کن و به آن که تو را محروم ساخته عطا کن و از آن که بر تو ستم کرده در گذر. هر گاه چنین کردی خدا در برابر آنان پشتیبان تو است.

جَهم بن حُمَید از امام صادق سلام الله علیه پرسید: خویشاوندانی که مخالف عقیده دینی من هستند آیا حقّی بر عهده ام دارند؟ فرمود: آری، حق خویشاوندی دارند که هیچ چیزی آن را قطع نمی کند و اگر با تو هم  عقیده باشند دو حق دارند: حق رحم و حق اسلام.

کسی که رگ های او فراخ تر و آشکارتر و رنگ بدن او به سرخی یا سیاهی می گراید و گوشت فراوان و ماهیچه قوی داشته باشد می تواند فصد کند ، مخصوصا در سال های جوانی و میان سالی و کسانی که شیرینی و شراب بیشتر می خورند و جوش و کورک در بدن دارند می توانند فصد کنند ، اما کودک تا چهارده سالگی به خاطر گرمی و تری اندام ها نمی تواند فصد کند .
حال عمومی و هیأت چهارده سالگی را باید نگریست اگر صفراوی و لاغر و بسیار مرطوب باشد فصد نباید کرد و پیران ( بالاتر از هفتاد سال ) را نیز نباید فصد کرد ولی عده ای از پیشینیان پس از هفتاد سالگی را هم فصد نموده اند که نیرو پیدا کرده اند و این عمل هر ساله انجام شده است .
کسانی که معده و جگر ضعیف دارند و ظعام را به دشواری هضم می کنند و دارای طبع ظریف و قوت کم و خطر بیماری های سر دارند فصد در آن مضر است و در آنان که رگ های مرطوب و نرم دارند باید احتیاط کامل نمود .

مالیدن روغن بنفشه و کدو و بادام بر سر

حمام آب شیرین نیم گرم

تناول حسوهای ( سوپ ) تر و قلیه ( بریان شده ) کدو و سلق ( چغندر ) و آب سیب

کثرت خواب نشانه برودت و رطوبت

کثرت بیداری دلیل حرارت و یبوست

اعتدال بین این دو نشانه اعتدال کیفیات اربعه

1. پاکیزه ، نرم و ملایم باشد
2. از رایحه کریه منتنه ( بوی ناخوش و بدبو ) پاکیزه باشد
3. زیر نور ستارگان و مهتاب نباشد
4. فضای مخوف و ترسناک نباشد
5. هوام ( حشرات ) ، حیوانات موذی ، انسان موذی و دشمن
6. زیاد روشن و پر صدا نباشد سریر مرتفع و چراغ و مانند آن بر حسب عرف و عادت

سرما و گرمای آب ناگهانی نباشد ، از دست ، پا ، چند مشت آب بر روی سر با ذکر بسم الله ریخته شود

استحمام به صورت نشسته باشد

در حمام شانه نشود

توقف در حمام زیاد نباشد

با شکم پر و گرسنه نباشد

قبل از بیرون آمدن ، دست و پا از مچ به پایین با آب سرد شسته شود ( افرادی که دچار بیماری های سرد دست و پا هستند از این کار اجتناب کنند )

در روایات بسیاری به مصرف نوره تأکید شده است

کیسه پشمی و روشور استفاده شود .

1. خاصیت بی حس کنندگی : باعث کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن می شود که عمدتا به دلیل وجود ماده هیرودین (Hirudin) است .

2. خاصیت گشاد کنندگی عروق : به دلیل وجود ماده هیستامین است .

3. خاصیت ضد انعقادی : به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است . این آنزیم خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قو دارد به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار مؤثر است .

4. خاصیت آنتی بیوتیکی : این خاصیت اخیرا مورد توجه بسیاری قرار گرفته است و در بیماری های ناشی از استاف طلایی و میکروب سل و اسهال خونی و دیفتری مؤثراست .

5. خاصیت ضد التهابی و ضدلخته ای

1. محیط زیست ( آلودگی بیشتر = حجامت بیشتر )
2. تغذیه مناسب ( تغذیه نامناسب تر = حجامت بیشتر )
3. تحرک و ورزش ( تحرک و ورزش کمتر = حجامت بیشتر )
4. سن ( نوجوانان و جوانان برای رشد و پیشگیری و سنین 40 -70 سال برای پیشگیری )
5. جنسیت ( نیاز مردان بیشتر است )
6. طبع ، مزاج ، توان جسمی ( مزاج های گرم = حجامت های بیشتر )
7. نوع بیماری ( بسته به نوع بیماران تعداد حجامت تعیین می شود )
با آگاهی از این خواص حجامت مدت هاست که کشورهای پیشرف به جهانیان ارائه داده اند .

می گوییم : مُدرک هایی که چگونگی حالت مغز را نشان می دهند عبارتند از :
1. کُنش های حسّی
2. کُنش های سیاسی : منظورم از کُنش سیاسی ، یادآوری ، تفکر ، تصور ، وهم و پندار است .
3. کُنش های جنبشی : که عبارتند از نیروی حرکت دهنده به وسیله ی ماهیچه ها است .
4. چگونگی زائده هایی که مغز آنها را تخلیه می کند . هیأت آنها ، رنگ آنها ، مزه ی آنها ( تندی ، شوری ، تلخ مزگی ، بی مزگی ) . چندی فضول : زیاد است یا کم ، یا اصلا بند آمده و بیرون نمی آید ؟
5. سازش و ناسازگاری مغز با نوع هوا ، نوع خوراک ، آیا از هوایی معین یا خوراکی معین سود بیند یا زیان ؟
6. بزرگی و کوچکی سر ، شکل مناسب و طبیعی سر چنان که در باب استخوان ها ذکر شده است ، بد ترکیبی ، گران وزنی و سبکی سر .
7. سر در حال لمس کردن ، رنگ سر ، رنگ رگ های آن ، نوع قرحه و آماس هایی که در پوست سر پیدا می شوند.
8. رنگ چشم ، رگ های چشم ، بهبود و بیماری چشم ، حالت چشم در لمس کردن و به ویژه از حالات خواب و بیداری .
9. چندی و چونی موی سر : کم است یا زیاد ؟ ستبر است یا نازک و باریک ؟ پرشکن است یا صاف ؟سیاه است یا زعفرانی ، یا سرخ روشن ؟ زود سفید می شود یا دیر ؟ در حال بهبودی پایدار است یا سر را تخلیه کرده است ؟ ترک برداشته وریزش کرده و تنک شده است ؟ و غیره و غیره .
10. گردن کلفت است یا باریک ؟ سالم است یا زیاد به دمل یا خنازیر گرفتار آید ؟ یا این که دمل و خنازیرش کم است ؟
11. چگونگی حال زبان کوچک و لوزتین و دندان ها
12. کنش و نیروی اندامان پی آلود که با مغز شراکت دارند مانند زهدان و معده و آبدان .
نتیجه گیری از معاینه ی اندامان شریک با مغز دو راه دارد : آیا بیماری در مغز بوده و به آن اندام مشترک سرایت کرده ؟ یا اینکه بیماری از اندام مشارک است و مغز آن را دریافته است ؟ باید دانست که کدام اندام بیمار است و بیماری اش چیست و چگونه بیماری را به مغز رسانیده است ؟
فقراتی که تا به حال ذکر شد ، دیدنی و حس کردنی هستند و در حین معاینه حالت مغز را آشکار نشان می دهند . حالت هایی دیگر نیز هست که هنوز آشکار نشده اند و زیر پرده دست اندرکارند که بعدا کنش آنها در مغز پدیدار می شود ، مثلا غم و اندوه و دوری گزینی زیاد از مردم ، از مالیخولیا یا صرع خبر می دهد که در شُرُف تکوین است یا به این زودی ها پیدا می شود . برخشم آمدن بدون سبب ، صرع یا مالیخولیای گرم یا بیماری « مانیا » به دنبال دارد . خنده های بدون سبب آژیر تباه شدن عقل و سستی مغز است .