سرخی خون شهیدان،
گویا تعدادی (نمی گویم همه ی افرااد یا اکثر افراد بلکه تعدادی از افراد که هرچند کمِ آنها هم زیاد است ) از افراد جامعه ما سرخی خون شهیدانمان را به فراموشی سپرده اند ناله های مادری را که فرزند جوان خود را ازدست داده یا ناله های همسر تازه عروس و یا فرزندی که وقتی متولد شد فقط عکسی از پدر را دید و هیچ گاه بوی خوب پدر را از نزدیک استشمام نکرد . نمی دانم چرا ، چرا سرخی خون شهیدانمان رنگ باخته چرا دیگر کسی به ناله های مادری که هنوز هم منتظر جوانش است گوش فرا نمی دهد.
در خیابان که قدم می زنی کمی گوش تیز کنی عده ی اندکی از مردم که گویا آریایی نیستند گویا خون ایرانی در رگ هایشان جاری نیست حرف هایی می زنند که فقط باید به حالشان تأسف خورد که چگونه می شود این گونه بیندیشند . چرا آرمان هایشان تا این حد با اسلام عزیزمان و با ملت شریف ایران متفاوت است .
گرگ هایی در لباس میش که فقط قصد تخریب اسلام عزیزمان و ایران پاکمان را دارند اما این افراد فراموش کرده اند که تمدن ایرانی فرهنگ ایرانی بیدی نیست که با این بادها بلرزد . کشور عزیزمان طوفان های شدیدتری را هم پشت سر گذاشته هشت سال دفاع مقدس یکی از این طوفان ها بود که با توجه به تمام کمبود هایی که در جبهه ها بود باز هم جوانان ما جنگیدند و از ایران اسلامی دفاع کردند .
و امروز جوانان ما در عرصه های مجازی در حال مبارزه با دشمن هستند گویا دشمن نمی داند ما ایرانی مسلمان هستیم همه ی جهانیان به هوش ایرانی ها غبطه می خورند آن ها نمی دانند که اگر به پا خیزیم جهانشان را کن فیکون خواهیم کرد . امروز ما به میدان فضاهای مجازی قدم می گذاریم و تا همه ی اهداف آن ها را خنثی نکنیم نخواهیم نشست ….
درود بر ما مسلمانان
