دفاع مقدس واژه ی زیباییست که قداست و خلوص عزیزانی را نشان می دهد که از این مرز و بوم دفاع کردند و نگذاشتند حتی یک وجب از خاک ایران عزیزمان کم شود و به دست دشمن بیفتد .
آنهایی که جنگیدند برای اینکه عاشق اسلام و آرمان های اسلامی بودند برای امنیت ، برای عدالت ، برای عشق به میهن و…..
خیلی از عزیزانمان را در این راه از دست دادیم خیلی از جوان هایی که تازه شکوفه بودند و به گل ننشته بودند خیلی از جوانهایی که به سان نهالی تازه به برگ نشسته بودند شکننده اما در عین حال مقاوم و رفتند و پیروزمندانه و با اقتدار شهید شدند .
حال ما چه کردیم ! آیا حق خون های پاکی که به ناحق بر زمین ریخته شد را به جای آوردیم ، آیا طوری زیسته ایم که در برابر شهدایمان شرمسار نباشیم . و هزاران آیای دیگر…
آنها رفتند تا زمینه ی ظهور امام عزیزمان را فراهم کنند و بستری امن برای مسلمانان بسازند تا در زمان غیبت آماده منجی عالم بشریت باشند . ما برای ظهور امام عزیزتر از جانمان چه کردیم ؟ آیا واقعا کمبود ایشان را در زندگی هایمان حس می کنیم ؟ آیا به معنای واقعی منتظر هستیم یا فقط در لفظ است که می گوییم اللهم عجل لولیک الفرج
آیا با تک تک سلول های بدنمان عطش نبود ایشان را حس می کنیم یا اینقدر درگیر روزمرگی ها شده ایم که فقط وفقط به دنبال کسب مقام و ثروت و …. هستیم و هر از چند گاهی فقط با زبان می گوییم اللهم عجل لولیک فرج برای اینکه وجدانمان آسوده گردد ………
