روزی امیرالمؤمنین علیه السلام به بازار بصره آمد و مردم را دید آن چنان سرگرم خرید و فروشند که گویی خود را از یاد برده و از هدف انسانی به کلی غافل شده اند . با مشاهده این منظره طوری متأثر گردید که به شدت گریست .

سپس فرمود : « ای بندگان دنیا و ای کارگزاران اهل دنیا ، شما که روزها سرگرم معامله و سوگند خوردنید و شب ها  با بی خبری در بستر خواب آرمیده اید و بین روز و شب ، از آخرت و حساب و کتاب آن غافلید ، پس چه وقت خود را برای سفری که در پیش دارید مجهز می کنید و برای آن توشه بر می دارید و در چه زمان به روز قیامت می اندیشید و به فکر معاد می افتید . »

ای خاک درت جام جم ما

آیا خبرت هست از غم ما ؟

ما جمله اسیر کمند توایم

آسوده تو از بیش و کم ما

ای سینه لبالب از غم تو

وز ناله و آه دمادم ما

با ساز غمت دمساز شدیم

ای راز و نیاز تو محرم ما

درد تو علانیه عین دوا

زخم تو معاینه مرهم ما

لطف تو نشان بهشت برین

قهر تو عذاب جهنم ما

پیمان شکنی ز طریقت نیست

ماییم و طریقه ی محکم ما

خرّم دل مفتقر از غم توست

فریاد از این دل خرّم ما

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود :

« هر کس به سخن کسی که غیبت می کند گوش دهد ( گناه او ) همانند شخص غیبت کننده است  »

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود :

« اگر نزد کسی از برادر مسلمانش غیبت و بدگوئی شود و شنونده بتواند از آن مسلمان غایب ، دفاع کرده و آّبرویش را حفظ کند ، ولی این کار را نکند ، خداوند در دنیا و آخرت ، او را به خودش واگذار می کند ! »

بیائید تصمیم بگیریم از این به بعد نه از کسی غیبت کنیم و نه به سخن کسی که غیبت می کند ، گوش کنیم ! و اگر در مجلسی غیبت شخصی را شنیدیم ، فورا از وی دفاع کنیم و آبرویش را حفظ کنیم ! و اگر نمی توانیم دفاع کنیم ، سریعا مجلس را ترک کنیم و در گناه غیبت کردن شریک نشویم .

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود :

« هر کس مسلمانی را غمگین کند ، سپس برای جبران این گناه ، همه ی دنیا را به او ببخشد ، بخششی به این بزرگی هم کفّاره ی گناه او نخواهد شد ، و برای چنین بخششی ، اجر و ثوابی هم به او تعلق نمی گیرد » ( مگر آن که توبه کند و آن شخص را از خود راضی کند .)

بیایید تصمیم بگیریم که هیچ مسلمانی را ناراحت نکنیم !

قرآن ؛ من شرمنده ی توأم اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود ، همه از هم می پرسند چه کسی مرده است ؟

چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا تو را برای مردگان ما نازل کرده است .

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو .

آنان که وقتی تو را می خوانند چنان حظ می کنند گویی که قرآن همین الآن به ایشان نازل شده است .

قرآن مرا ببخش !!!

یکی از راه های خودشکنی ، توجه به آیات و روایاتی است که درباره ی تکبر و بدخلقی آمده است .

آدم بداخلاق و متکبّر اوّل از همه خود را عذاب می دهد .

امام صادق علیه السلام فرمودند : هرکس بداخلاق باشد ، خویش را عذاب کرده است .

چنان که فرمودند : خوش اخلاقی بهترین رفیق است .

آدم های خوش اخلاق آرام و راحت هستند . آتش نمی گیرند . عصبانی نمی شوند . برخورد ناشایست ندارند .

به دیگران هم آرامش می دهند . خوش اخلاقی بهترین رفیق است .

تنها هم که هست خوش است ؛ چون با خدا آرام است . از خدا شکایت ندارد .

با هستی مشکلی ندارد . با قضا و قدر الهی درگیر نیست . همیشه راحت و آرام زندگی می کند .

شیخ رجبعلی خیاط رحمت الله می گفت : « من هر وقت که نماز می خواندم ، نمازهایی مثل نماز امام زمان علیه السلام یا نماز جعفر طیار ، از خداوند حاجتی می خواستم .

یک روز گفتم : « بگذار یک بار برای خود خدا نماز بخوانم و حاجتی نخواهم ! »

شاعر می گوید :

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن

                      که خواجه خود روش بنده پروری داند

همان شب شیخ رجبعلی خیاط رحمت الله د رعالم خواب دید که به او گفتند : « چرا دیر آمدی ؟ »

یعنی چه ؟ یعنی تو باید سی سال پیش به فکر این کار می افتادی ، حالا سر پیری باید بفهمی و نماز بخوانی و حاجتی طلب نکنی !

ما هر وقت جایی گیر می کنیم و اصطلاحا دُممان در تله ای گیر می کند ، می گوییم خدا .

این شعر را استاد من « آشیخ اکبر برهان رحمت الله » شصت و دو سال پیش در مسجد لرزاده بر روی منبر می خواندند و من هنوز به یاد دارم که :

هر وقت که سرت به درد آید

نالان شوی و سوی من آیی

چون درد سرت شفا بدادم

یاغی شوی و دگر نیایی

ما هر وقت با خدا کار داریم خدا را صدا می زنیم . چقدر خوب است که وقتی هم که کاری نداریم ، بگوییم : خدا.

گفته شده است که : حضرت حسین بن علی -علیهما صلوات الله العلیّ - از مردی که بر کرسی نشسته و می گفت : « سَلُونی عَمّا دُون العَرش » پرسیدند : موی ریش تو زوج است یا فرد ؟ پس آن مرد ساکت و متحیّر شد و نتوانست پاسخ گوید .

عرض کرد : خبر ده مرا ای ابن بنت رسول الله !

حضرت فرمودند : موی لحیه ( ریش یا محاسن ) زوج است به دلیل قول حق تعالی که می فرماید :

« و من کلّ شیء خلقنا زوجین » یعنی و از هر چیز یک جفت آفریدیم.

اگر چیزی از دنیا نصیب شما نشد ، بدانید که مال شما نبوده است .

اگر خواستگاری دختری رفتید و نصیب شما نشد پکر نشوید .

در مشیّت و مقدرات الهی این مال شما نبوده است . و اگر درست شد ، خدا خواسته است . و اگر درست نشد ، خدا نخواسته است .

اگر با مشیّت خدا آشنا شوید و عقیده داشته باشید ، غصه های دنیا کنار می رود .

« شد شد ، نشد نشد » در هر حال می گوییم : به چشم . هر دو اطاعت خداست .

بعضی اوقات همه ی مقدمات فراهم است و معامله ای صورت نمی گیرد و در بعضی اوقات همه ی مقدمات و جهات خراب است ، ولی بالاخره معامله ای انجام می گیرد.

این مشیّت الهی است . همه ی دنیا و آخرت مشیّت الهی است . شما با صاحب مشیّت آشنا هستید . این مشیّت است که به قلب شما اعتماد داده است . هر جا که نشد ، طاقت داری و هر جا که شد ، خیلی خوشحال نمی شوی و خیلی شلوغ نمی کنی ؛ چون به یک مشیّت امید داری و با آن زندگی می کنی . بهره ای از آن دارید . نشانه ی آن این است که صابرید و طاقت دارید .

او برای ما این چنین تقدیر کرده است . وقتی دانستیم او برای ما درست کرده است ، خیلی راحت می شویم . راحت می خوری و می پوشی و می شنوی و خوب هم نگاه می کنی . جمال او هم برایت تجلّی می کند .

پیش از این وقتی به همسرمان نگاه می کردیم و خیال می کردیم خودمان تهیّه کرده ایم ، زشت بود . از دیشب تا به حال که به نظرمان آمده است او را خدا برایمان بریده است ، تماشا دارد .

خانه مان چه زیبا شده است ، همان خانه ای که از آن خسته شده بودم

رفیقانت را خدا و مشیّت برایت بریده است - رفقای خوب را - مخصوصا شما که همه زیبا پسند و رفیق پسندید . همه این ها را خدا و ائمه علیهم السلام برایمان بریده اند .

اقرار به مشیّت ،تمامی آسمان و زمین را زینت می دهد .

آدمی چیزی را که مشیّت برایش بریده است ، با جان و دل می گیرد . اگر چه تلخ یا شور باشد .

ای شمع جهان افروز بیا

وی شاهد عالم سوز بیا

ای مهر سپهر قلمرو غیب

شد روز ظهور و بروز بیا

ای طایر اسعد فرّخ رخ

امروز تویی فیروز بیا

روزم همه از شب تیره تر است

ای خود شب ما را روز بیا 

ما دیده به راه تو دوخته ایم

از ما همه چشم مدوز ، بیا

عمری است گذشته به نادانی

ای علم و ادب آموز بیا

شد گلشن عمر خزان از غم

ای باد خوش نوروز بیا

من مفتقر رنجور توام

تا جان به لب است هنوز بیا

چون حاتم در گذشت ، برادرش خواست تا با او همانندی کند و مادرش او را گفت : خویشتن رنجه مدار ! که همانند او نخواهی شد .

گفت چه چیز مرا باز دارد ؟ و حال آن که او برادر منست .

مادر گفت : هر گاه او را شیر می دادم ، به خوردن راضی نمی شد مگر آن که طفل دیگری با او شریک شود و با او ، از پستان دیگر شیر می خورد .

و چون تو را شیر می دادم و شیرخواره ای وارد می شد ، میگریستی تا بیرون رود .

افلاطون گفت : شادمانیت ، همچون عریانیت است. جز بر آن که امین است ، آشکار مکن !

همه از خدا به سمت خدا می روند . آیا این کلمه شما را سبک نمی کند ؟ این جمله فقط برای مرده و مردن نیست . در مواقع فقر و مصیبت هم بگویید . هر گاه غصه ی دنیا شما را اندوهگین کرد ، آیه ی استرجاع را بخوانید. هر وقت مصیبت دیدید ، « انّالله و انّا الیه راجعون » . این پیام مؤمنین است و رحمت و صله خداوند را در پی دارد . صله ی خدا خیلی بزرگ است . مایه ی نجات است . اگر این معنی در قلب ما جای بگیرد ، اثرات بسیاری دارد . این آیه را سر جانمازتان بگذارید و هر صبح و شب آن را بخوانید تا در دلتان جا باز کند . دل انسان مستعد است برای این که گرفتاری ها را علاج کند . منتهی بدن اجازه نمی دهد که امثال این آیات به گوش برسد.

تا گوهر عشق اندوخته ام

چشم از همه عالم دوخته ام

تا با غم عشق تو ساخته ام

همواره سراپا سوخته ام

تا سینه ی من سینای غم است

چون نخله ی طور افروخته ام

از دفتر عشق تو روز نخست

دیباچه ی غم آموخته ام

با شور غمت سودا زده ام

نقد دل و دین بفروخته ام

هر کس به دلارامی دلشاد

من مفتخر دلسوخته ام

شب برای سالک خیلی خوب و نافع است . هر وقت غمناک شدی شب است . از شب و فقر و گرسنگی و مریضی و … فرار نکن .

دم هم نزن ، که بهترین عبادت صوم و صَمت است .

دنیا شب است و قیامت روز و برزخ بین الطلوعین است . دنیا شب است . قدر شب دنیا را بدان و از آن بهره ببر.

گر تُرا از غیب چشمی باز شد 

با تو ذرّات جهان همراز شد

نطق خاک و نطق آب و نطق گِل 

هست محسوس هواس اهل دل

هر جمادی با تو می گوید سخن

کو تُرا آن گوش و چشم ای بوالحسن

گر نبودی واقف از حق جان باد

فرق کی کردی میان قوم عاد

جمله ذرّات در علم نهان

با تو می گویند روزان و شبان

ما سمیعیم و بصیر و باهُشیم

با شما نامحرمان ما خامُشیم

از جمادی سوی جانِ جان شوید

غلغل اجزای عالَم بشنوید

فاش تسبیح جمادات آیدت

وسوسه تأویل ها بفزایدت

چون ندارد جان تو قندیل ها

بهر بینش کرده ای تأویل ها

در قرآن کریم آمده است : « خدا را بندگی کنید و چیزی را شریک او نگردانید و به پدر و مادر نیکویی کنید . »( سوره نساء آیه 36 )

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : « نیکویی با پدر و مادر افضل است از نماز و روزه و حج و عمره و جهاد در راه خدا . »

مردی به پیامبرخدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد : « ای رسول خدا ، مرا وصیتی بفرما » .

حضرت صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : « شرک به خدا نیاور ، اگر چه تو را به آتش بسوزانند و عذاب کنند که باید دل تو به ایمان مطمئن باشد و از پدر و مادر اطاعت کن و به آنها نیکویی نما ، خواه زنده باشند خواه مرده ، و اگر آنها به تو دستور دادند که دست از مال و اهل خود بردار ، پس چنان کن ! »

ما به تجربه دیده ایم کسانی که پدر و مادر از آنها راضی بوده اند ، دست به هر چه زده اند طلا شده و همچنین دیده ایم کسانی که پدر و مادر از آنها ناراضی بوده اند ، حالا به هر دری که می زنند کارشان درست نمی شود .

بعد هم پیش ما می آیند و می پرسند : « چرا ما هر کار می کنیم ، کارمان اصلاح نمی شود ؟ » خبر هم ندارند که به خاطر این است که پدر و مادر ازآنها ناراضی بوده اند .

جان دادن بهتر ازجان کندن است . مؤمن با محبّت جانش را تقدیم می کند ، اما جان کافر را با زور می گیرند .

هر چه دنیایی است بالاخره رفتنی است .

چه بهتر که خود آدم آن را به دوست تقدیم کند و در راه خدا بدهد .

جان اشقیا را می کَنَند ، دوستان اهل بیت علیهم السلام خودشان جانشان را می دهند .

یک نفر بعد از خواندن نماز سریع بلند می شد و می رفت ، به او گفتند : « کمی صبر کن ، تعقیبی بخوان ، دعایی بکن ، چرا زود می روی ؟ »

گفت : « من شنیده ام نماز کسانی را که بد نماز می خوانند ، دو دستی توی سر صاحبشان می زنند ، من از ترس اینکه مبادا نمازم را توی سرم بزنند سریع می روم ! »

البته این روایت شده و در روایت آمده که : « اگر نماز کسی خوب نباشد ، نمازش را دو دستی توی سرش می زنند . »

ولی اگر این طور باشد که باید همه ی ما زود بلند شویم و برویم .

ولی خداوند به کرمش انشاء الله قبول می کند . اصلا یکی از فواید نماز جماعت همین است .

یکی از پیامبران گفت : پروردگارا ! زبان مردم را از من بازدار و پروردگار به او وحی فرستاد که این ، چیزیست که برای خویش قرار ندادم . چگونه برای تو قرار دهم ؟

نوزاد بعد از تولد گریه را سر می دهد . یعنی اینجا که آمده ام جای بدی است .

لذا بلافاصله راه برگشت را در پیش می گیرد و به موت رو می آورد .

هر نَفَس قدمی رو به موت است . همه رو به موت می روند ، منتها غیرمؤمن جان می کند و مؤمن خودش جانش را تقدیم می کند .

دائما در موت زندگی می کنیم و رو به موت می رویم .

وقتی نماز می خوانی ، وقتی « الله اکبر» و « لا اله الا الله » می گویی ، از مال و از جان و از وقتت که می گذری ، همه این ها موت است .

اگر این کارها را با محبت انجام دهی ، از آن لذت هم خواهی برد.

شیوه آزمون موتور سواری جهت دریافت گواهی نامه را دیده اید ؟

چند قطعه سنگ با فاصله های کم بر روی یک خط قرار می دهند و آن گاه از متقاضیان گواهینامه می خواهند که به صورت زیگزاگ از میان آن ها به گونه ای حرکت کنند که هیچ برخوردی با سنگ ها نداشته باشند.

هر سنگ اگه چه یک مانع است ، اما گذر از کنار هر یک از آن ها به شرط عدم برخورد، امتیازی برای موتور سوار است .

حال مزاحمت ها و موانع زندگی درست شبیه همان پاره سنگ ها در مسیر موتور سوار است که گذر از کنار هر کدام می تواند آدمی را ممتاز و متمایز سازد و در عین حال هم می تواند آدمی را زمین زده و مردود و مطرود دستگاه حق سازد .

آن چه در بیرون و جهان خارج اتفاق می افتد چه خوب و وچه بد ، هم می تواند زمینه رشدو ارتقای آدمی را فراهم کند و هم می تواند آدمی را زمین زده و مایه ی سقوط او باشد .

و طبیعی است کسی که اهل ریاضت و تمرین باشد راحت از کنار آن ها عبور می کند و کسی که چنین نباشد به حتم و یقین ساقط می شود .

و باز هم می بینیم که ریشه سقوط در خود آدمی است و نباید آن را در جایی دیگر جست و جو کرد .