تا گوهر عشق اندوخته ام

چشم از همه عالم دوخته ام

تا با غم عشق تو ساخته ام

همواره سراپا سوخته ام

تا سینه ی من سینای غم است

چون نخله ی طور افروخته ام

از دفتر عشق تو روز نخست

دیباچه ی غم آموخته ام

با شور غمت سودا زده ام

نقد دل و دین بفروخته ام

هر کس به دلارامی دلشاد

من مفتخر دلسوخته ام