سپاسی که اندازه اش را پایانی ، و عددش را حسابی، و پایانش را دسترسی، و نهایت آن را انتهایی نباشد ، سپاسی که باعث رسیدن به فرمانبری و گذشتش و موجب رضا و خشنودیش و وسیله ای برای نیل به آمرزشش و راهی به سوی بهشتش و مانعی از کیفر و انتقام گیریش، و ایمنی از خشمش، و پشتوانه ای بر فرمانبرداریش، و منع کننده ای از نافرمانیش ، و یاوری بر انجام دادن حق و وظایفش باشد. سپاسی که به سبب آن ، در میان نیک بختان از دوستانش در آییم و در ردیف شهیدان که با شمشیرهای دشمنانش به شهادت رسیده اند قرار بگیریم زیرا که او سرپرست و یاری دهنده ی مؤمنین و ستوده است .

اگر بیمار شدی ، بدان که خدا از لطف عام و مصلحت کاملش در حوادث روزگار حالتی می دهد تا به اولیاءالله شبیه شوی و بگویی: «ربّ انّی مسّنی الضر و انت ارحم الراحمین » امید است که ظاهر و به باطن گراید و مجاز پل حقیقت شود که «هر کسی به قومی شبیه شد از آنان شمرده می شود.»

یکی از الطاف دوست این است که :

خلق را با تو چنین بدخو کنند

تا تو را ناچار زان سو کنند

آن که رو به سوی او آورده و با او خو کرده کمتر از کبوتر نباشد ، که عیسی علیه السلام به مصیبت زده ای گفت:

با پروردگارت چون کبوتر خو گرفته  باش که جوجگانش را سر می برند و از آنان نمی پرد؛ یعنی از آنان نمی برد و دور نمی شود.

به طور کلّی ، کارهای نیک، نقش بسزایی در آرامش روح در عالم برزخ، و رهایی از فشار قبر دارد، ولی مطابق روایات، بعضی از اعمال در این راستا ، نقش بیشتر دارند، در اینجا به این موارد توجه کنید:

1. نماز شب و کامل نمودن رکوع

2. صدقه و نماز مخصوص

3. نماز وحشت

4.حجّ

5. مردن در جمعه

6. نهادن دو چوب تر همراه میت

7.ریختن آب، روی قبر

8.خواندن بعضی از سوره های قرآن

در پست های بعدی به توضیح هر یک از موارد فوق را خواهم گذاشت

به طور کلّی کفر و فسق و ظلم و اعمال ناشایسته موجب می شود که انسان به فشار قبر مبتلا گردد، ولی مطابق روایات، پاره ای از اعمال در این راستا نقش بیشر دارند ، مانند:

1. نمّامی (سخن چینی)

2. عدم پرهیز از ادرار

3. سوء خُلق نسبت به خانواده

4. تباه نمودن نعمت ها و عدم بهره گیری صحیح از آنها

5 و 6. خواندن نماز بدون وضو، و یاری نکردن مظلوم و ضعیف در برابر ظالم

بزرگ ترین گناه:

و درود خدا بر او ، فرمود : سخت ترین گناهان، گناهی است که گناهکار آن را سبک شمارد.

لقمان به پسرش گفت: « ای پسرم! در حالی که خود را فراموش کرده ای، مردم را به نیکی امر نکن؛ چون [در این صورت] مَثَل تو، همانند چراغ خواهد بود که خود را می سوزاند و برای مردم ، نور می افشاند.»

بهره گیری از سبزی ها :

در حدیثی آمده است که سفره هایتان را با سبزی ها سرسبز کنید، چرا که خوردن سبزی به همراه با گفتن بسم الله ، شیطان را دور می کند .

امام رضا سلام الله علیه فرمود: من از سفره ای که در آن سبزی نباشد غذا نمی خورم .

چک وقتی قلم خوردگی پیدا کند دیگر از اعتبار می افتد، مگر این که پشت نویسی شود.

ما هم همین طور….. وقتی که یک گناهی، لغزشی ولو ناچیز ، ولو اندک داشته باشیم از چشم خدا می افتیم، مگر این که پشت نویسی کنیم؛ یعنی توبه کنیم ، آن وقت است که آن اعتبار و آبروی رفته باز می گردد.

این است که قرآن کریم می گوید: همه توبه کنید و به سوی خدا باز گردید .

گروهی غذا خوردن:

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: محبوب ترین غذا نزد خدا آن است که دست ها بر آن بسیار باشد. جمعی غذا بخورید و پراکنده نباشید، چراکه برکت در اجتماع است.

همچنین می فرماید: بدترین مردان شما کسانی اند که تنها غذا می خورند.

و نیز می فرماید: برکت در سه چیز است: با هم غذا خوردن ، سحرگاهان خوردن و تلیت کردن

و نیز می فرماید: هر گاه غذا خوردن با چهار ویژگی همراه باشد کامل خواهد بود: از حلال باشد، دست بر آن بسیار باشد و با بسم الله آغاز شود و با الحمدلله پایان پذیرد.

خوردن خاک حرام است و در لسان روایات تعبیر به خوردن گوشت خوک و خون شده است. ولی تربت و خاکی که در حائر حسینی قرار گرفته و همجوار مرقد سید شهیدان است، نه تنها حرام نیست، بلکه به خوردن و استشفاء از آن توصیه شده است.

امام صادق علیه السلام فرمود: « خوردن هر خاکی بر بنی آدم حرام است، مگر خاک قبر حسین علیه السلام که اگر کسی دردی داشته باشد و از آن بخورد ، خداوند او را شفا خواهد داد.»

مسئولیت آگاهان:

و درود خدا بر او ، فرمود: خدا از مردم نادان عهد نگرفت که بیاموزند، تا آن که از دانایان عهد گرفت که آموزش دهند.

ندمیدن:

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: در خوردنی و آشامیدنی فوت نکنید (غذا به قدری گرم نباشد که با دمیدن خنک شود)

نخوابیدن:

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: در حالی که بر شکم خوابیده اید غذا نخورید.

داغ نبودن غذا:

رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم می فرماید : از غذای داغ بپرهیزید، زیرا برکت را می برد و غذای سرد بخورید، چرا که خم گواراست هم برکتش بیشتر است.

با طهارت بودن:

امیرمؤمنان سلام الله علیه می فرماید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از غذا خوردن هنگام جنابت نهی فرمود.

توجه به مصلح غذایی:

امام صادق سلام الله علیه می فرماید : هر گاه پنیر و گردو با هم خورده شوند در هر یک شفایی هست؛ ولی اگر جداگانه خورده شوند در هر یک دردی هست.

رعایت غذای متناسب:

امام رضا سلام الله علیه می فرماید: به اندازه توان و میل خود در تابستان غذای با طبع سرد و در زمستان غذای با طبع گرم و در دو فصل دیگر غذای معتدل بخور.

به پشت خوابیدن پس از غذا :

امام صادق سلام الله علیه می فرماید : کمی به پشت دراز کشیدن پس از سیری بدن را فربه، غذا را گوارا و درد را ریشه کن می کند.

فقیه زاهد عادل مرحوم شخ جواد بن شیخ مشکور عرب که از اجله ی علماء و فقهاء نجف اشرف و مرجع تقلید جمعی از شیعیان عراق بوده و نیز از ائمه جماعت صحن مطهر بوده است در سال 1337 در حدود نود سالگی وفات نموده در جوار پدرش و در یکی از حجره های صحن مطهر مدفون گردید.

آن مرحوم در شب 26 ماه صفر 1336 در نجف اشرف در خواب حضرت عزراییل ملک الموت را می بیند پس از سلام از او می پرسد از کجا می آیی؟ می فرماید از شیراز و روح میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم شیخ می پرسد روح او در برزخ در چه حالیست؟

می فرماید در بهترین حالات و در بهترین باغ های عالم برزخ و خداوند هزار ملک موکل او کرده است که فرمان او را می برند گفتم برای چه عمل از اعمال به چنین مقامی رسیده است؟

آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد فرمود نه گفتم آیا برای نماز جماعت و رساندن احکام به مردم فرمود نه گفتم پس برای چه ؟ فرمود برای خواندن زیارت عاشوراء (مرحوم میرزای محلاتی سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگر نمی توانست بخواند نایب می گرفته است).

و چون شیخ مرحوم از خواب بیدار می شود فردا به منزل آیت الله میرزا محمد تق شیرازی می رود و خواب خود را برای ایشان نقل می کند.

مرحوم میرزا محمد تقی گریه می کند از ایشان سبب گریه را می پرسند می فرماید میرزای محلاتی از دنیا رفت و استوانه ی فقه بود به ایشان گفتند شیخ خوابی دیده و معلوم نیست واقعیت آن میرزا می فرماید بلی خواب است اما خواب شیخ مشکور است نه افراد عادی فردای آن روز تلگراف فوت میرزای محلاتی از شیراز به نجف اشرف می رسد و صدق رؤیای شیخ مرحوم آشکار می گردد.

این داستان را جمعی از فضلاء نجف اشرف که از مرحوم آیت الله سید عبدالهادی شیرازی شنیده بودند که ایشان در منزل مرحوم میرزا محمد تقی هنگام ورود شیخ مرحوم و نقل رؤیای خود حاضر بودند نقل کردند و نیز دانشمند گرامی جناب حاج صدرالدین محلاتی فرزند زاده آن مرحوم از شیخ مرحوم این داستان را شنیده اند.

امام حسین علیه السلام از قول جدّ بزرگوارش رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کند که فرمودند: هر کس به قدر و اندازه ی معرفتش بهره مند می گردد.

آب دریا را گر نتوان کشید

لیک قدر تشنگی باید چشید

امیر المؤمنین علی علیه السلام می فرماید: « دل ها همانند ظرفی می باشند که بهترین آن ها حجیم ترین آن هاست.»

بندگان خاص خدا، انبیای الهی در مقطعی از سیر و سلوک شان از خداوند طلب شرح صدر و گنجایش سینه دارند.

رب اشرح لی صدری و یسّر لی امری

«سینه ام را برایم گشاده ساز تا بتوانم کلام تو را به خوبی دریافت کنم»

حضرت موسی علیه السلام در این آیه ی شریفه از خداوند تبارک و تعالی طلب شرح صدر دارند.

الم نشرح لک صدرک

آیا به تو شرح صدر ندادیم

خداوند علیّ اعلی در این آیه ی شریفه به سیّد کائنات می فرماید: «آیا به تو شرح صدر و گنجایش سینه ندادیم»

به هر اندازه ای که معرفت ما بیشتر شود و شرح صدر بهتری داشته باشیم ، قطعا برداشت و بهره مندی ما از سوگواری حضرت سید الشهداء با اسرار بیشتری همراه خواهد شد. امام حسین علیه السلام هر آن چه که داشت در کربلا تقدیم دوست نمود و خداوند جلیل و جبّار نیز به بهترین شکل ممکن برای آن حضرت و ارادتمندان و دوستان حضرتش جبران نموده است.

بدترین دوست

و درود خدا بر او، فرمود : بدترین دوست ، آن که برای او به رنج و زحمت می افتی.

آفتِ دوستی

و درود خدا براو، فرمود: وقتی مؤمن برادرش را به خشم آورد، به یقین از او جدا شده است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: سوگند به آن کسی که جان محمّد صلی الله علیه در اختیار او است، اگر شما موقعیت مُرده را بنگرید و گفتارش را بشنوید از تفکّر درباره ی او غافل می شوید و درباره ی وضع خودتان گریه می کنید، تا آن وقت که جنازه ی میّت را بر می دارند و حمل می کنند، روح او بالای تابوتش قرار می گیرد و چنین فریاد می زند:

« ای بستگان من! ای فرزندان من ! دنیا با شما بازی نکند، همان گونه که با من باز کرد، اموال دنیا را از راه مشروع و غیر مشروع جمع کردم و سپس همه ی آن را برای شما گذاردم، پس عیش و لذت آن مال برای دیگران است، و مکافات حساب و باز خواست و پیامدهای آن برای من می باشد»

فاحذروا مثل حلّ بی : « پس بترسید و مراقبت کنید از مثل آنچه بر من وارد شده است» که مبادا حال شما نیز مانند حال من گردد.

علی بن الحسین علیه السلام تا آخر عمر بر مصائب کربلا گریستند.

هیچ طعامی برای آن بزرگوار نمی آوردند مگر آن که می گریست تا جایی که ندیمان عرضه می داشتند فدایت شویم می ترسیم با این وضعیت از بین بروید. حضرت در پاسخ می فرمودند: «حزن و غم بی پایان خود را ، به خدا شکوه می کنم و به خدا می دانم آن چه را که شما نمی دانید. من هیچ گاه قتلگاه فرزندان فاطمه را فراموش نمی کنم. و هر وقت به یاد به خون خفتگان می افتم گریه راه گلویم را می گیرد. یعقوب پیامبر تنها یک عزیز از دست داد، ولی من با چشم خود دیدم که پدر و خاندانم را در اطرافم سر بریدند و هجده یوسف از دست دادم.»

تنها نه خون داغ پدر از بصر گریست

هر جا که آب دید به یاد پدر گریست

چون دید گوسفند ذبیحی به هر کجا

آهی کشید و سخت ز سوز جگر گریست

از داغ جانگداز شهیدان کربلا

هم در حضر گریست و هم در سفر گریست

با یاد تشنه کام شهیدِ لب فرات

از صبح تا به شام و ز شب تا سحر گریست

چون شمع در مصیبت یاران خویشتن

هر جا نشست سوخت و به هر رهگذر گریست

وقتی تلفن روی آیفون باشد، حاضری هر چزی را بگویی؟

عالَم روی آیفون است، هم صوتی و هم تصویری!

یعنی خداوند هم صدای ما را می شنود و هم تصویر ما را می بیند.

او به بندگان خود آگاه است، و بیناست.

پس کمی با احتیاط و با ملاحظه رفتار و زندگی کنیم .

منبع : کتاب مثل شاخه های گیلاس جناب حجت الاسلام رنجبر