در روايت فرمودند:

وقتي ديديم حضرت آدم رو به دنياي آلوده کرد، براي تطهير او در هنگام نماز دستور داديم که صورت خود را بشويد. و از آنجا که با پا به طرف دنيا رفت به او امر کرديم که پايت را نيز بايد بشويي. و در ادامه چون با دست از آن درخت کسب و کار، ميوه و روزي زن و فرزند را کند و آن را بر سر گذارد و براي حوّايش آورد، به او دستور داديم که دست و سر خويش را هم شستشو کن.

جناب عالي هم که به طرف کشاورزي و کارمندي و کسب و کارت مي‌روي در حقيقت با صورت خود به طرف دنيا رو کرده اي. وقتي رو به طرف دنيا و شجره اش نمودي بايد در هنگام نماز، صورت را بشويي. زيرا که صورت تو دنيايي را زيارت کرده است که همواره آلوده مي‌باشد. وقتي به طرف دنيا روي آوري قطعاً با پا به طرف آن مي‌روي، پس در هنگام وضو، پايت را نيز بايد مسح کني تا پاک شود. در ادامة روايت فرموده است که: «و به دست از درخت گندم باز کرد» تو نيز هنگامي که به محل کارت رفتي، مطمئناً با دست کارهايت را انجام خواهي داد پس در وضو دستهايت را هم بايد بشويي. «و بر سر نهاد و بر حوّا آورد» وقتي که رفتي و زحمت کشيدي و خون جگر خوردي و صبح تا به غروب کار کردي، مقداري را که حاصل کارت است به عنوان احترام و عرض ادب روي سرت مي‌گذاري و تقديم همسر و منزلت مي‌کني پس در هنگام وضو، سرت را هم بايد مسح کني. حاصل کلام اينکه: دل به دنيا داده اي و رو به آن کرده اي، پا به سوي دنيا برده اي و دست و سرت را نيز به واسطه آن آلوده کرده اي بنابراين از پا تا به سر به دنيا آلوده اي. حال اگر مي‌خواهي به نماز رو کني بايد وضو بگيري تا اين وضو تو را تطهير کند و بعد از آن در پيشگاه خداوند حاضر شوي و يکپارچه در طهارت باشي. حاصل آن که دنيا استغال است و نماز توحد و توحد با تعلق سازگار نيست پس از وحدت بسوي کثرت رجوع کن و از کثرت بسوي وحدت روي بنما تا از دنيا به نماز برسي که اين عرضي بود مختصر از موقعيت و جايگاه وضو در نظام عالم.

@ostadsamadiamoli

در قسمت قبل روایتی از جناب پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل گردید لطیفه ای درباره این روایت :

حضرت فرمودند : چون امت من به واسطه رو کردن به دنیا آلوده می شوند و خداوند نیز شایسته نمی داند که ایشان با آلودگی به زیارت نماز مشرف شوند ، لذا دستور فرمود که ابتدا دست و روی خود را بشویند و سپس به طرف نماز بروند . از این لطیفه معلوم می شود که وضو راهی برای طهارت از آلودگی است . انسان در اجتماع با بسیاری از افراد در ارتباط است در نتیجه قهرا همانند حضرت آدم رو به طرف آنان خواهد کرد و به محض رویارویی مطمئنا آلوده خواهد شد . چه بسا انسان با یک دعا خواندن حال خوشی پیدا می کند اما همین که از منزلش بیرون آمد و در اجتماع قرار گرفت ، به محض نگاه کردن به چهره ی مردم آن حال خوش از او گرفته می شود که این آلودگی را خود جان انسان به انسان گزارش می دهد و اعلام سقوط می کند ، اما فرموده اند : وضو از بهترین راههای برطرف نمودن آلودگی قهری در محیط است .

جناب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : خداوند وقتی نماز را واجب کرد ، دید که بندگانش آلوده اند لذا دستور داد که بندگان قبل از ورود به نماز ، اول روشن گردند و سپس وارد منطقه روشنایی صلوه شوند . زیرا بنده ی آلوده حق مشرف شدن به زیارت نماز را ندارد . چون نماز پاک است و حقیقت آن تماما طهارت است کسی که وضو ندارد وجودش تاریک است و کسی که تاریک باشد حق ملاقات با نماز را که نور است نخواهد داشت . پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : خداوند وضو را واجب نمود زیرا که نخواست بندگانش با دنیایی که بدان آلوده اند وارد در نماز شوند زیرا بنده به دنیا آلوده است و شبانه روز در این آلودگی به سر می برد . نتیجه اینکه انسان با وضو گرفتن خود را آماده می سازد برای ورود در منطقه نورانی دیگری به نام نماز .