در قسمت قبل روایتی از جناب پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل گردید لطیفه ای درباره این روایت :
حضرت فرمودند : چون امت من به واسطه رو کردن به دنیا آلوده می شوند و خداوند نیز شایسته نمی داند که ایشان با آلودگی به زیارت نماز مشرف شوند ، لذا دستور فرمود که ابتدا دست و روی خود را بشویند و سپس به طرف نماز بروند . از این لطیفه معلوم می شود که وضو راهی برای طهارت از آلودگی است . انسان در اجتماع با بسیاری از افراد در ارتباط است در نتیجه قهرا همانند حضرت آدم رو به طرف آنان خواهد کرد و به محض رویارویی مطمئنا آلوده خواهد شد . چه بسا انسان با یک دعا خواندن حال خوشی پیدا می کند اما همین که از منزلش بیرون آمد و در اجتماع قرار گرفت ، به محض نگاه کردن به چهره ی مردم آن حال خوش از او گرفته می شود که این آلودگی را خود جان انسان به انسان گزارش می دهد و اعلام سقوط می کند ، اما فرموده اند : وضو از بهترین راههای برطرف نمودن آلودگی قهری در محیط است .
