دلا یک ره بیا ساز سفر کن *******ز هرچه پیشت آید زان گذر کن

مگر تا سوی یارت بار یابی*******دمادم جلوه های یار یابی

دلا بازیچه نبود دار هستی *******همه حق است در بازار هستی

بود آن بنده ، فیروز و موفق ******* نجوید اندرین بازار ، جز حق

دلا از دام و بند خود پرستی *******نرستی همچو مرغ بی پرستی

چرا خو کرده ای در لای و در گل *****در این لای و گلت بر گو چه حاصل؟

دلا عالم همه الله نور است *******بیابد آن که دائم در حضور است

تو را تا آینه زنگار باشد *******حجاب دیدن دلدار باشد

دلا تو مرغ باغ کبریایی *******یگانه محرم سرّ خدایی

بنه سر را به خاک آستانش *******که سر برآوری از آسمانش

دلا مردان ره بودند آگاه *******زبان هر یکی انّی مع الله

شب ایشان به از صد روز روشن ******دل ایشان به از صد باغ و گلشن

دلا شب را مده بیهوده از دست ******که در دیجور شب آب حیات است

چه قرآن آمده در لیله القدر*******زقدرش می گشاید مرتو را صدر

بود آن لیله پر قدر و پر اجر *****سلام هی حتی مطلع الفجر

دلا شب کاروان عشق با یار*****به خلوت راز ها دارند بسیار

عروج اندر شب است و گوش دل ده ****به سبحان الذی اسری بعبده

دلا شب بود کز ختم رسولان******محمّد صاحب قرآن فرقان

خبر آورده آن استاد عارف *****که علم الحکمه متن المعارف

دلا شب بود کان پیر یگانه *****به الهامی ربودت جاودانه

درآن رؤیای شیرین سحرگاه ****که التوحید ان تنسی سوی الله

دلا در عاشقی ستوار می باش *****چو مردان خدا بیدار می باش

که سالک را مهالک بی شمار است ***بلی این راه ، راه کردگار است

دلا از درّه تا شمس و مجرّه****به استکمال خود باشند در ره

همه اندر صراط مستقیم اند******به فرمان خداوند علیم اند

دلا باشد کمال کل اشیا*******وصول درگه معبود یکتا

اگر تو طالب اوج کمالی***** چرا اندر حضیض قیل و قالی

دلا باید دهن را بسته داری*****دلا باید تنت را خسته داری

که سالک را دهان بسته باید *****تن خسته دل بشکسته باید

بنفشه دیده ام در رهگذاری******سرافکنده ستاده در کناری

بگفتم : از چه سر در زیر داری ؟****بگفتا : ای حسن از شرمساری