رفت لقمان سوی داوود صفا                                      دید کو می کرد ز آهن حلقه ها

روزی لقمان حکیم به دیدن حضرت داوود علیه السلام رفت و دید که او آهن ها را حلقه حلقه می کند تا به صورت زنجیر در آورد ، تعجب کرد و با خودش گفت : بهتر است بپرسم که این حلقه های تو در تو برای چیست ؟ سپس گفت : صبر بهتر است و انسان را زودتر به مقصد می رساند بنابراین چیزی نپرسید . در همان لحظه کار حضرت داوود علیه السلام تمام شد زرهی ساخت و آن را جلوی لقمان حکیم پوشید و گفت : این بهترین لباسی است که از انسان در جنگ محافظت می کند .

لقمان حکیم با خودش گفت : صبر بهترین چیز دفع کننده ی هر غمی است . با صبر مشکلات زودتر حل می شود .

زادمهری چاشتگاهی در رسید                                         در سرا عدل سلیمان در دوید

روزی مردی وحشت زده به طرف بارگاه حضرت سلیمان علیه السلام آمد.وقتی حضرت سلیمان علیه السلام او را دید که از شدت ترس رنگ از صورتش پریده ، علیت را پرسید . مرد گفت : سر راه  حضرت عزرائیل را دیدم که با خشم به من نگاه می کرد . حضرت سلیمان علیه السلام گفت : حالا بگو از من چه می خواهی ؟ مرد گفت : ای پیامبر به باد دستور بده مرا زود به هندوستان ببرد تا از دست حضرت عزرائیل نجات پیدا کنم . حضرت سلیمان علیه السلام پذیرفت و باد مرد را به هندوستان برد . روز بعد حضرت عزرائیل پیش حضرت سلیمان علیه السلام رفت .حضرت سلیمان علیه السلام داستان مرد را به او گفت و پرسید : چرا با خشم و غضب به او نگاه می کردی ؟حضرت عزرائیل جواب داد : نگاه من از حیرت و تعجب بود ؛ زیرا خداوند به من دستور داده بود که جان او را در هندوستان بگیرم . با خودم گفتم : اگر او صد بال بزرگ هم داشته باشد ، بعید است که بتواند خود را به هندوستان برساند . من طبق فرمان خداوند به هندوستان رفتم و جان او را گرفتم .

آن یکی نحوی به کشتی در نشست                                              رو به کشتیبان نمود آن خود پرست

روزی دانشمندی آشنا به علم نحو سوار کشتی شد . وقتی کشتی در دریا به حرکت در آمد ، او رو به ناخدای کشتی کرد و گفت : تو از علم نحو چیزی می دانی ؟

ناخدا گفت : نه . نحوی گفت : نیمی از عمرت را از دست دادی . ناخدا غمگین شد ، اما سکوت کرد و در جواب مرد دانشمند حرفی نزد و به کارش مشغول شد . کشتی به راهش ادامه داد. در بین راه ، دریا طوفانی شد و کشتی گرفتار گرداب شد . ناخدا از فرصت استفاده کرد و به مرد دانشمند گفت : ای دانشمند ، شنا کردن بلدی ؟ دانشمند گفت : نه . ناخدا گفت : پس کل عمرت را از دست دادی ، چون کشتی در حال غرق شدن است .