عجز انسان از شناخت ذات خدا:

سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حسابگران از شمارش نعمت های او ناتوان و تلاش گران از ادای حق او درمانده اند. خدایی که افکار ژرف اندیش ، ذات او را درک نمی کنند و دست غواصان دریای علوم به او نخواهد رسید. پروردگار که برای صفا او حد و مرزی وچود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت و برای خدا وقتی معین و سرآمدی مشخث نمی توان تعیین کرد. مخلوقات را با قدرت خود آفرید، و با رحمت خود بادها را به حرکت در آ<رد و به وسیله ی کوه ها اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.