در ماه رمضان خدا که مهمانی داد ، با گرسنگی از مهمان هایش پذیرایی کرد . اگر چیزی بهتر از آن بود ، با آن پذیرایی می کرد .

هر که مهمان خدا شود ، کم کم از خوردن و آشامیدن می افتد ؛ همه حواسش به او می رود و علم و محبت او را سیر و سیراب می کند .

مؤمن با اکراه و  بی میلی می خورد و می خوابد و می پوشد ، یعنی رغبت به آن ها ندارد .

روزه ی ماه رمضان روح را و فطریه بدن را پاک می کند.