صَمت خاموشی است، جوع گرسنگی، سَهَر بیداری، خلوت گوشه گیری و ذکر به دوام، همیشه به یاد حق بودن . در چهار اول « خیر الامور اوسطها» و در پنجمی خوشا آنان که دایم در نمازند.

الذین هم علی صلاتهم دائمون

خود را باش و دنیا را نکوهش مکن. آگاه باش تا خود را تباه نکنی. حیف است که به کاهلی بنشینی. میدانی که دل تا شکسته نشد بیت المعمور نمی گردد. و این شکسته از صدهزار درست بیشتر ارزد، بلکه به بها در نمی آید؛ زیرا که بهای آن خدای تعالی است. گنج غمش را دل شکسته بباید، و این گنج را هر کس نیابد و در دست هر کس نپاید.

جامی غم دوست را به عالم ندهی

با هر که نه دوست شرح این غم ندهی

مرغ غم او به حیله شد ما را رام

خاموش که مرغ رام را رم ندهی

مبادا خواجه غافل بخورد و غافل بخوابد که به قول عارف همه دان همدان باباطاهر عریان: هر آن کو غافله غافل خوره تیر .