انسان کاری مهم تر از خودسازی ندارد ، و ساختن هر چیز متناسب با همان است ؛ دیوار را سنگ و گل و انسان را علم و عمل .
انسان تا به لقاء الله نرسیده است به کمال مطلوبش نایل نشده .
بابا افضل را کلامی کامل در این باره است که : « عالم درختی است که ثمره ی او لقای خدای تعالی است »
اما نفس رهزن است و باید مراقب بود . حکیمان گفته اند که اگر نفس را مشغول نداری ، او تو را به خود مشغول می کند . باید از وساوس او در حذر بود و در تربیتش به صفات الهی و اخلاق ربوبی کوشید که :
هر کس که هوای کوی دلبر دارد از سر بنهد هر آنچه در سر دارد
ورنه به هزار چله ار بنشیند سودش ندهد که نفس کافر دارد
به سوی خدا برو . خدا جواد است و جود گدا می خواهد ، و چون خود او فرماید : « و گدا را مران » ، پس خود با سایل چگونه رفتار کند ؟ عارف رومی چه خوش گفته که : « چنان که گدا عاشق کریم است ، کریم هم عاشق گداست . » گدایی کن تا محتاج خلق نشوی .
