قارچ ازدیدگاه طب اسلامی وسنتی:

علامه مجلسي در بحار الانوار مي نويسد:

از مسيح عليه السلام درباره قارچ نقل شده است اگر خورده نشود، انسداد پديد مى آورد؛ اما اگر با آن سرمه كشيده شود، ديده را جلا مى دهد. آب قارچ ، يكى از بهترين درمان هاى چشم است ، البته در صورتى كه به سنگ سرمه ماليده و آن گاه با آن ، سرمه كشيده شود. اين كار، مژه ها را تقويت مى كند و حس بينايى را توان و دقت مى افزايد و آب ريزش را از چشم دور مى كند.

حضرت علی عليه السلام نيز در حديثي قارچ را از نعمتهاي الهي بر شمرده و مي فرمايد: قارچ از تفضلات و احسان پروردگار است ، آب آن داروی شفا بخش برای چشم است

قارچ درمنابع طب سنتی：

قلیل الغذا، ردی الکیموس، دیر هضم مولد خون بلغمی و نفاخ است. زیاد خوردن آن موجب سکته ، فلج، سنگینی زبان و تنگی نفس می شود. آبی که در اثر بریان کردن آن باقی می ماند برای رفع آب مروارید نافع است.

متاسفانه طب نوین وتغذیه بامتد وروش روز توصیه بیش ازحد از قارچ مینماید وقارچ را سراسرفایده ولبریز از موادمعدنی وویتامین و…میداند.

اما باید دقت داشت از دیدگاه طب اسلامی سنتی خوراک مفید خوراکی نیست که صرفا دارای موادغنی باشد.

بلکه باید دارای شرایط خاص مانند ایجادکننده خلط صالح ومولد خون واخلاط طبیعی و…باشد.

بیشتر تاکید احادیث برقارچ درخصوص سود رسانی آب وعصاره آن برای چشم میباشد.

پی نوشتها:
1.بحارالانوار، ج 66 ، ص232
2.بحارالانوار، ج59 ، ص151