حدیث داریم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : « اَشرافُ أُمَّتی أصحاب اللّیل » ؛ « اشراف امت من نماز شب خوان ها هستند . »

در دنیا اشراف چه کسانی هستند ؟

آنهایی که خانه ی 2000 متری دارند و ریاست و ماشین چه و چه … به اینها می گویند اشراف مملکت ، اما در قیامت ، اشراف آن کسانیند که نماز شب خوان هستند .

الان شب ها بلند است ، خودتان را عادت بدهید که شب ها زودتر استراحت کنید تا سحرها بلند شوید . البته من به غیر طلبه ها می گویم . طلبه ها که بلند می شوند .

می گویند : در زمان قدیم استادی از شاگردش پرسید : « سحرها کی بلند می شوی ؟»

شاگرد گفت : « دوساعت مانده به اذان » استاد فرمود : « کم است ! »

قدیم اینطور بودند . حالا ما اگر نیم ساعت یا سه ربع پیش از اذان هم بلند شویم خوب است .

هر که سحر ندارد     از خود خبر ندارد

این شعر را هم زیاد خوانده ام ، اما باز میخوانم :

دوش مرغی به صبح می نالید        عقل و صبرم بِبُرد و طاقت و هوش

می گوید : دیشب یک مرغی هنگام سحر ناله کرد ، من بیهوش شدم .

یکی از دوستان مُخلص را           مگر آواز من رسید به گوش

وقتی من صیحه زدم ، یکی از دوستانم متوجه شد و گفت : « من گمان نمی کردم که بانگ مرغی تو را چنین مدهوش کند ؟ مرغ آنجا ناله زد و تو بیهوش شدی ؟ چرا ؟ »

گفتم :

این شرط آدمیت نیست          مرغ تسبیح گوی و من خاموش

آن مرغ در حال ناله و ذکر گفتن است ، و شرط آدمیت این نیست که من خاموش باشم .

خداوند به ما برای شب زنده داری توفیق بدهد و شب ها هم کمتر غذا بخوریم که آدم اگر شب ها بیدار نشود ، از عمرش هیچ لذتی نمی برد .