ذهن آگاهی به زبان ساده به معنای آگاه بودن از افکار، رفتار، هیجانات و احساسات است و شکل خاصی از توجه محسوب می شود که در آن دو عنصر اساسی 1)حضور در زمان اکنون 2) قضاوت نکردن در مورد رخدادها و کنش ها و واکنش ها نقش اصلی را به عهده دارند.

ذهن آگاهی به زبان ساده یعنی حواس جمع بودن و بیداری صد در صد و  آگاه بودن نسبت به همه رخ دادهایی که همین الان در اطراف ما و همینطور درون بدن ما در حال اتفاق افتادن هستند به این شکل که هیچگونه قضاوت و پیش داوری نسبت به درست و نادرست بودن اتفاقات، این بیداری و حواس جمعی و آگاهی ما را تحت تأثیر قرار ندهد.

برگرفته از پایان نامه ارشد خانم ستار با عنوان بررسی رابطه ذهن آگاهی و طرحواره ناکارآمد ذهنی با بخشش و نشاط اجتماعی زوجین دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان