حکایتی در مورد حسابرسی اعمال
روایت شده که وقتی حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرود آمد به زمین بی گیاهی ، پس فرمود به اصحاب خود که بروید هیزم بیاورید ، عرض کردند : یا رسول الله ، ما در زمین بی گیاهیم که هیزم در آن یافت نمی شود .
حضرت فرمود : « هر کس هر چه ممکنش می شود بیاورد »
پس هیزم آوردند و مقابل آن حضرت روی هم ریختند .
چون هیزم ها جمع شد حضرت فرمود : همین طور جمع می شود گناهان .
معلوم شد که مقصود آن حضرت از امر فرمودن به آوردن هیزم این که اصحاب ملتفت شوند همین طور که در آن بیابان خالی از گیاه هیزم به نظر نمی آمد ، وقتی که در طلب و جستجوی آن شدند مقدار کثیر هیزم جمع شد و روی هم ریخته شد ، همین نحو گناه به نظر نمی آید ، چون جستجو و حساب شود گناهان بسیاری جمع می شود .