عصر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود ، یکی از مسلمانان بیمار و بستری گردید ، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از حال او جویا شد ، گفتند : بستری است ، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عیادت او رفت ، وقتی که در بالین او نشست ، او را درحال جان دادن یافت ، از او پرسید : حالت چطور است ؟

بیمار : « در حالی هستم که هم امید به رحمت خدا دارم ، و هم از گناهانم می ترسم » .

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : « اجتماع دو خصلت خوف و رجاء ( ترس و امید ) در دل مؤمن ، در این هنگام ( مرگ ) نشانه ی آن است که خداوند ، آن مؤمن را به امیدش می رساند ، و از آنچه ترس دارد ، ایمن و محفوظ می دارد » .