پدری بچه ی نافرمان و متخلّفش را از خانه بیرون کرده و به همه ی اقوام و آشنایان هم سپرده است که اگر به خانه ی آن ها رفت ، راهش ندهند .

منتها خود پدر در داخل خانه پشت در ، به انتظار بازگشت فرزندش ایستاده و آغوشش را گشوده تا وقتی فرزند بازگشت در آغوشش بگیرد .

گاهی اوقات خدا و خوبان با بعضی از دوستانشان این گونه رفتار می کنند و همه ی درها را به روی آن ها می بندند تا به آن ها بفهمانند که جز پیش ایشان جایی نیست.