کمربند ماشین را ببین ! اگر نرم نرمک بکشی تا آخر با تو می آید ، اما اگر پای شتاب و خشونت در میان باشد همان جا می ایستد ، ذره ای هم جلو نمی آید ، یعنی عقب می رود ، اما جلو نه !

خب ، این یک درس است ، درس اخلاق ، آن هم با زبان عمل .

می گوید : آقای راننده ! اگر پدری و می خواهی فرزندانت پا به پای تو تا آخر بیایند ، تنها راهش نرمش است، پس خشونت را کنار بگذار .

آقای راننده ! اگر همسری و می خواهی خانم یا شوهرت در برابرت نایستد ، یک راه بیشتر ندارد ، آن هم نرمش است .

آقای راننده ! اگر مدیری و می خواهی کارمندانت همراه و همدل تو باشند و در خطرات و بحران ها نگهبان تو باشند و تو را حفظ کنند راهش نرمش و انعطاف است .

حال شما خودت ببین چه سختی ها و دشواری ها که با نرمش آسان می شود .

« الرِفقُ یُیسِّرُ الصِعاب َ …. »

نرمی و مدارا سختی ها را آسان می کند

مثل گوشت با استخوان !

دستت را ببین !

همه اش گوشت است ؟ نه !

همه اش استخوان است ؟ نه !

بلکه گوشت و استخوان با هم است و همین با هم بودن است که دست را دست کرده است .

حال نرمی مثل گوشت است ، سختی مثل استخوان ، و این دو با هم باشند .

کسی که همه اش نرمش و انعطاف است هیچ به درد نمی خورد ؛ همین طور کسی که همیشه و همه وقت خشک و خشن باشد .

« چو نرمی کنی خصم گردد دلیر**** و گر خشم گیری شوند از تو سیر

درشتی و نرمی به هم در ، به است **** چو رگ زن که جراح و مرهم نِه است »

« اِخلِط الشّدَهَ برِفقِ  » سختی و نرمی را با هم همراه کن